Çirkin

Çirkin bir yalnızlık senfonisi

Çirkin; toplumun katı önyargılarına, acımasızlığına ve kör inançlarına karşı umarsızca savaşan bir hal tercümesidir.

Çirkin; lanetlenmiş bir hilkat garibesinin varolabilmek için yok oluşa doğru sürüklendiği trajik bir çizgidir.

Çirkin; çaresiz yalnızlığa, zamanda ve mekanda başka bir dünya özlemine kapılmış yalnız insanın, toplum dışı bireyin yürek tıptıplarıdır.

Galicia'nın rialarla kaplı gizemli dünyasında, gri gök, gri yağmur altında ve gri çiftlik evlerinde, kötülüğü bir saplantı olarak yaşayan insanlar arasında, "iyi" olma savaşı veren bir "çirkin"in yaşadıkları... Bunlar bugünün dünyasında cinsel, etnik, dinsel, kültürel kimliklerinden, tercihlerinden ya da görünümlerinden ötürü mahkum edilen, yok edilen "çirkin"lerin, "hilkat garibeleri"nin yaşadıklarıyla benzeş değil midir?

Yeni Olympos tanrıları, "medya ve kamuoyu"nun katı önyargıları, acımasız değerleri ve ahlakınca mahkum ettiği, örselediği, cadı kazanlarına attığı "toplum dışı" insanların, "hilkat garibeleri"nin halini bir düşünsenize...

Sizler, bu oyunun seyircileri; yaşantınızın herhangi bir anında, herhangi bir özelliğinden, tercihlerinizden, zaafınızdan, görünümünüzden ya da kimliğinizden ötürü hiç aşağılandığınız, "toplumdışı" ilan edildiğiniz oldu mu? O korkunç çaresiz yalnızlığı hiç hissettiniz mi?

İşte Çirkin bize bu soruları soruyor. Onun çaresiz yalnızlığını, ölümcül çabasını, ızdırabını ve isyanını hissedeceğinizi umuyoruz.

Tiyatro arşivi